“ส่วนตรงไหนที่ไม่ใช่
เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
“จัดการ?”
โพล่งออกไปเมื่อนึกถึงสิ่งที่ไม่เคยนึกถึงมาตลอด จริงด้วย... เขาก็ผู้ชาย
คนๆนี้ก็ผู้ชาย ถ้าอย่างนั้นมันก็ต้องแบ่งสถานะกันอะไรเทือกๆนั้นใช่ไหม คิดว่าเงินสองแสนวอนมันก็คุ้มดีถ้าเทียบกับการทำเรื่องอย่างว่ากับเพศเดียวกัน
ชานยอลไม่รู้ว่าผู้ขายบริการปกติเป็นยังไง แล้วถ้าเกิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นฝ่ายรุกล่ะ...
จริงๆแล้วสองแสนวอนก็ไม่คุ้มสักเท่าไหร่กับการเสียก้นให้ผู้ชายด้วยกัน
บีบหน้าเข่าแน่นจนดูเหมือนว่าอีกคนจะสังเกตได้
ท่าทางคงไม่ได้หวังอะไรจากเขานักถึงได้นั่งอย่างคนไม่มีอารมณ์แบบนั้น
มาถึงขั้นนี้จะให้ถอยปาร์คชานยอลก็คิดว่ามันคงน่าเกลียดเกินไป ยังไงเสียเขาก็เริ่มต้นการจูบได้ดีแล้ว
เรื่องอื่นก็คงจะพอหลับหูหลับตาทำไปได้เหมือนกัน
แล้วถ้าอีกฝ่ายคิดจะรุกให้เขาจริงๆ
ก็คงไม่นอนเฉยอย่างนี้หรอกมั้ง
ค่อยๆเขยิบตัวเข้าไปใกล้
มือหนึ่งยันขอบเตียงไว้ในขณะที่ใช้อีกมือคร่อมอีกฝั่งของร่างเล็ก
เจ้าตัวเงยมองเขาหน้าตาเฉย ตอนนี้สิ่งที่ชานยอลควรทำก็แค่หลับตาแล้วจูบลงไปอย่างตอนก่อนหน้าเท่านั้นเอง
“....”
“....”
ริมฝีปากหยุ่นเผยอรับแรงจูบอย่างไม่ยี่หระ
ชานยอลเอียงคอปรับองศาเล็กน้อยเพื่อกดเรียวปากให้แนบแน่นขึ้น รู้สึกได้ถึงความแห้งผากภายในปาก
กวาดเรียวลิ้นไล้เล็มกันเหมือนการทักทาย ทุกอย่างดูกล้าๆกลัวๆแล้วก็ชวนให้หงุดหงิดอย่างประหลาด
แลกจูบอยู่สองสามทีก็ลื่นขึ้นจากความฉ่ำชื้นของปลายลิ้น
เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าตัวของอีกฝ่ายนั้นอุ่นจนร้อนในตอนที่มือนั้นทาบลงบนพวงแก้ม
ปลายนิ้วก้อยไล้เล่นกับสันกรามเหมือนการหยอกล้อ มันไม่ได้ทำให้เขาผ่อนคลายขึ้น กลับกันแล้วปาร์คชานยอลกลับยิ่งรู้สึกร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก
ทั้งกระสับกระส่าย งี่เง่า และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
เสียงหอบหายใจดังสลับกับเสียงดูดดุนเรียวปาก
เขาไม่รู้หรอกว่าร่างข้างใต้กำลังทำหน้าหรือสายตาแบบไหน รู้แค่มือที่เท้าเป็นหลักอยู่ตรงหัวเตียงมันเลื่อนเข้ามาเรื่อยๆ
จนสุดท้ายก็ลูบผ่านสันกราม ลาดไหล่ ไล่ลงมาจนประสานนิ้วเข้ากับมือขวา
ส่วนกลางลำตัวถูกดันด้วยหน้าขาภายใต้ชุดคลุมอาบน้ำ
มันเอาแต่ขยับไปมาเหมือนจะเร่งให้ความรู้สึกแปลกๆเอาชนะเขาให้ได้ แล้วก็สำเร็จเสียด้วย
เพราะตอนนี้เขาทั้งร้อน เทอะทะ แล้วก็ผละตัวขึ้นเพื่อจะพยายามถอดเสื้อตัวนอกออกให้ไวที่สุด
น่าตกใจที่อีกฝ่ายผละจากหัวเตียงมาช่วยถอดเสื้อยืดข้างในเขาอีกแรง
ตอนนี้ท่อนบนของชายหนุ่มเปลือยเปล่า และสายตาของคนที่จับจ้องก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม
มันทั้งราบเรียบ เฉยชา
แล้วก็ทำอย่างกับว่านี่คือเรื่องปกติเหมือนการเปิดลิ้นชักโต๊ะเขียนหนังสืออยากนั้นแหละ
หากแต่เพียงแวบเดียวที่มันช้อนขึ้นสบกัน
ร่างของปาร์คชานยอลก็ต้องแข็งทื่อแล้วรับบทเป็นท่อนไม้แข็งมื่อสักอันเมื่อคนตรงหน้าหยัดตัวขึ้นมาคุกเข่าในท่าเดียวกันแล้วใช้มือกดท้ายทอยเขาเพื่อให้ปากแนบปาก
รสจูบครั้งนี้ทั้งชื้นแฉะและหนักหน่วงเสียจนชานยอลรู้สึกว่าปากเขาคงกำลังบวมเจ่อ
ปลายลิ้นของอีกคนไล้เล็มไปทั่วทั้งโพรงปาก หรือแม้แต่ตอนที่แลกจูบจนร่างทั้งร่างโงนเงนคล้ายจะเซล้มลงไปกับที่นอนด้วยกันนั้นยังดูเสียเวลาเกินไป
เขาไม่รู้ว่าจะเอามือไว้ตรงไหนถึงได้เลื่อนมันขึ้นกอบกุมมืออีกฝ่ายที่วางอยู่ตรงสันกราม
อีกมือค่อยๆวางลงบนเอวคอดละล้าละลัง เขารู้สึกว่าตัวเองผ่อนคลายขึ้น แต่ก็เกร็งทุกครั้งที่ลืมตามาพบกับแพรขนตายาวที่อยู่ใกล้จนเห็นเป็นภาพเบลอ
“....!”
หน้าท้องเกร็งแน่นในขณะที่ปากยังคงมีพันธะเชื่อมต่ออยู่กับคนในอ้อมกอด
ส่วนกลางลำตัวถูกลูบช้าๆเมื่อปลุกเร้าให้เซ็กส์ครั้งนี้เริ่มไวยิ่งขึ้น ชานยอลรู้สึกว่าแอร์คล้ายจะร้อนผิดปกติ
กางเกงยีนส์เนื้อหยาบกำลังถูกอีกฝ่ายถอดออกด้วยมือข้างที่ว่าง
แล้วมือนั้นก็ลงลงภายใต้กางเกงของเขา
“อา...”
ถึงจะบอกตัวเองว่านี่คือการมีเซ็กส์ปกติ...
แต่ก็แค่ความคิด ไม่เคยมีใครทำให้เขาแบบนี้มาก่อน
เป็นครั้งแรกที่นอกเหนือจากความอายแล้วชานยอลยังรู้เพิ่มอีกอย่างเรื่องการปล่อยให้มือนั้นลูบไล้ส่วนอ่อนไหวผ่านเนื้อสากของผ้าชั้นในนั้นให้ความรู้สึกที่ดีทีเดียว
เขาคิดว่าตัวเองคงจะบ้าไปแล้วที่ยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นกับอีแค่ตอนกางเกงยีนส์ตัวนอกขยับไปมาตามการเคลื่อนไหวข้างใน
ทุกครั้งที่มันสีลงกับหน้าขา ทุกครั้งที่ปลายนิ้วตรงสันกรามราวกับจะสะกิดให้เขาสนใจท่อนล่าง
ทุกอย่างประดังประเดจนทั้งหัวมีแค่สีขาวโพลน
ร่างของอีกฝ่ายกดแนบเข้ากับแผ่นอกของเขามากขึ้นเมื่อชุดคลุมอาบน้ำเลิกขึ้นจากมือแกร่งที่ถูไถอยู่ตรงสะโพก
แม้แต่ริมฝีปากชานยอลก็คิดว่ามันร้อนขึ้นเหมือนไฟเผา กลีบปากแดงนั้นประกบลงมาซ้ำๆเหมือนคนหิวกระหาย
จากที่แค่ตอบรับให้ผ่านไปกลับทนไม่ไหวที่จะเป็นฝ่ายรุกล้ำเสียเองจากแรงยั่วเย้า
เตียงสปริงเด้งรับแรงยวบจากทั้งสองร่างที่พากับทาบทับลงมาจนนัว
ร่างข้างใต้เองก็ดูเหมือนจะรู้ตัวว่าเชือกตรงเอวกำลังถูกดึงออกถึงได้เผยอริมฝีปากรับแรงจูบที่ถาโถมลงมาอย่างไม่ยอมแพ้
“....”
ชะงักไปในตอนที่จับโดนหน้าอกแบนราบ
เขาเคยชินแค่กับส่วนเว้าโค้งในแบบของสตรีเพศถึงได้ทำตัวไม่ถูกตอนที่แกนกายสัมผัสเข้ากับช่วงหว่างขาของใครอีกคน
สีหน้าของชานยอลในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากการเสียมารยาท ทั้งที่ทุกอย่างดูจะไปได้สวยแต่เขาก็ดันมาตกม้าตายกลางครันเพียงแค่มีสิ่งเตือนว่ากำลังร่วมรักกับผู้ชายด้วยกัน
คนตรงหน้าเขยิบตัวขึ้นแล้ว
บางทีอาจจะกำลังหัวเสียจนคิดลงโทษเขาด้วยการเชิดเงินสองแสนวอนหนีเซ็กส์ล่มๆนี้ก็เป็นได้
แต่ผิดคาดที่มือเล็กเพียงแค่ดึงชุดคลุมอาบน้ำขึ้นปิดร่างกายเอาไว้ จับแขนเขาและพาให้เอนตัวนอนลง
เตียงคิงไซส์ใหญ่มากพอที่จะให้ทั้งคู่นอนอยู่ในแนวไหนก็ได้
ศีรษะร่างสูงตกขอบเตียงจนห้อยลงไปนิดหน่อย แต่ก็ดีที่เขาจะได้ไม่ต้องเห็นว่ากำลังจะถูกทำอะไรกับร่างกายตัวเอง
กางกางยีนส์ถูกร่นไปกองอยู่ตรงเข่าเช่นเดียวกับชั้นใน
ถึงจะไม่ได้ผงกหัวไปมองแต่ชานยอลก็รู้ตัวดีว่าไอ้น้องชายของเขาคงกำลังชี้ฟ้าอย่างน่าอายแน่ๆ
“มีถุงยางหรือเปล่า”
พอถูกถามอย่างนั้นก็ต้องยกหัวขึ้นมองคนถาม
เป็นอย่างที่คิด สิ่งแรกซึ่งเขามองเห็นก่อนหน้าใครอีกคนก็คือร่างกายตัวเองนั่นแหละ
ก็ไม่คิดว่าจะต้องมาทำอะไรแบบนี้เลยสักนิดเดียว “ไม่มีครับ”
ร่างนั้นเงียบไปชั่วอึดใจ
แล้วก็พูดขึ้นราวกับไม่ได้ยี่หระอะไรนัก “ช่วยไม่ได้นี่นะ
จะไปซื้อตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว”
ยังไม่ทันจะได้ตอบรับอะไร
ความรู้สึกเสียวซ่านอย่างประหลาดก็แล่นวาบขึ้นกลางลำตัวทั้งที่ยังห้อยหัวมองเพดานห้องน้ำอยู่อย่างนั้น
“อา...”
ผงกหัวขึ้นมองเจ้าของสัมผัสอุ่นชื้นที่กอบกุมร่างกายเขาไว้โดยไม่มีทีท่าว่าจะรังเกียจ
ตั้งแต่เกิดมาปาร์คชานยอลไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกของการออรัลเซ็กส์มาก่อน แม้แต่แฟนที่คบกันนับปีก็มีแต่มือเท่านั้นที่เจ้าหล่อนเต็มใจช่วยเติมเต็มความสุขให้
แล้วนี่กับคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันวันแรกแท้ๆ ปาร์คชานยอลไม่คิดอีกนั่นแหละว่าผู้ชายด้วยกันจะรู้วิธีการขึ้นสวรรค์มากกว่าผู้หญิงแท้ๆเสียอีก
สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจนต้องหยัดตัวขึ้นมาถือวิสาสะขยุ้มเรือนผมสีดำนั้นอย่างเสียมารยาท
รู้สึกแปลกๆดีเหมือนกันใครเห็นใครสักคนมาก้มๆโค้งๆอยู่ตรงหว่างขาแบบนี้ ทั้งที่ตั้งใจจะไม่ทำเสียงน่าเกลียดอะไรออกไป
แต่พอรู้ตัวชานยอลก็ได้ยินเสียงครางต่ำของตัวเองดังออกไปด้วยความพึงใจนับครั้งไม่ถ้วน
“อา...”
ทั้งที่อยากถามออกไปใจจะขาดว่าทำไมถึงได้เก่งขนาดนี้
แต่พอเห็นดวงหน้าขาวที่ผละออกจากตัวเขากำลังขึ้นสีเรื่อแล้วยังยกหลังมือเช็ดปากนั่นชานยอลก็เกิดเป็นใบ้ขึ้นมากะทันหันอีกรอบ
ความรู้สึกเหมือนหัวใจกำลังเต้นแรงกับผู้ชายด้วยกันนี่มันน่ากลัวเกินไป
อัดอัดเหมือนร่างทั้งร่างเป็นระเบิดเวลายังไงยังงั้น
ใจก็อยากจะปลดปล่อยให้ออกๆไปแต่ก็รู้ว่าทำอย่างนั้นมันเห็นแก่ตัวสิ้นดี
อีกคนก็ดูกระสับกระส่ายพอกัน เรือนผมสีดำที่ถูกเขาขยุ้มจนเสียทรงนั้นดูๆแล้วก็น่ารักดี
พอตั้งใจมองให้ชัดๆแล้วคุณเจ้าของสูทอาร์มานี่ดูเหมือนคนเพิ่งอายุยี่สิบต้นๆเท่านั้นเอง
“ขยับไปนอนตรงหัวเตียงได้ไหม”
ร่างเล็กสั่งและชานยอลก็ยอมทำตามแต่โดยดี
ทั้งที่ยังจัดท่าทางไม่ทันเสร็จดีแต่ก็ถูกผ้าห่มผืนหนาโยนมาคลุมหัวเอาไว้ พอทำท่าจะดึงออก
เสียงนั้นก็สั่งขึ้นอีกรอบ
“อย่าเพิ่งมอง”
ถึงจะไม่ใช่คนชอบขัดสั่งคำสั่งอะไรนักก็เถอะ
แต่นี่มันไม่น่าอึดอัดไปหน่อยหรือไงที่เขาต้องนอนเอนรอเฉยๆโดยที่ทำอะไรกับเจ้าปาร์คน้อยไม่ได้เลย
ระอุจนตัวแทบจะระเบิดอยู่แล้ว อดกลั้นความรู้สึกเพราะไม่กล้าผลีผลามทำอะไรนอกเหนือคำสั่ง
ถ้าให้รอนานกว่านี้อีกสักสิบวินาทีเขาต้องบ้าตายแน่ๆ
แอบแหวกผ้าห่มออกเล็กน้อยเพื่อดูความคืบหน้าของคนที่สั่งให้เขารอหน้าตาเฉย
ทำไมไม่เข้ามาสักที มัวทำอะไรอยู่กันนะ
“....”
ใบหน้าเรียบเฉยที่แสดงมาตลอดนั้นหายไปเหมือนเป็นคนละคน
ตอนนี้ชานยอลเห็นแค่ร่างเล็กในชุดคลุมอาบน้ำที่กำลังนั่งคุกเข่าเตี้ยๆอยู่ปลายเตียงด้วยใบหน้าแดงซ่านราวกับคนที่พยายามอดกลั้นอะไรสักอย่าง
ริมฝีปากซึ่งบวมเจ่อจากการจูบซ้ำๆเมื่อก่อนหน้านี้ยิ่งแดงฉ่ำเมื่อถูกกัดเม้มเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียงน่าเกลียดออกมาในขณะที่ขยับมืออยู่ภายใต้ร่มผ้า
มันสอดเข้าไปทางหว่างขา เอื้อมไปขยับขยุกขยิกค่อนอยู่ข้างหลัง
เจ้าตัวดูจะยังไม่รู้ว่าถูกมอง ถึงได้พยายามใช้อีกมือที่ว่างขึ้นปิดปากเอาไว้ทั้งคิ้วขมวดมุ่น
ทำไมเพียงแค่เห็นภาพนี้ปาร์คชานยอลก็กลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นภูเขาไฟใกล้ระเบิดขึ้นมาอีกแล้ว
เขารีบดึงเอาผ้าห่มขึ้นปิดหน้าเมื่ออีกคนเริ่มเปลี่ยนท่าทาง ไม่นานนักความรู้สึกก็บอกว่าร่างนั้นได้ขึ้นมานั่งทาบทับบนตัวเป็นที่เรียบร้อย
“แค่นอนเฉยๆก็พอ”
“อะ...
ครับ”
เสียงนั้นแหบพร่ายิ่งกว่าเก่า
เกร็งหน้าท้องน้อยๆในตอนที่ร่างเล็กวางมือลงมากับตัวเขาเพื่อขยับร่างให้เข้าที่เข้าทาง
แก่นกายถูกมืออุ่นๆกอบกุมเอาไว้อีกแล้ว มันรูดขึ้นลงเล็กน้อยเพื่อให้ตื่นตัวขึ้นมาอย่างง่ายดาย
แล้วอีกฝ่ายก็พูดกำชับขึ้นมาอีก
“ฉันไม่มีเจล”
“....”
“เพราะงั้นอาจจะเจ็บหน่อยนะ”
ร้อยวันพันปีมีแต่เขาที่ต้องพูดคำนี้กับชาวบ้านชาวช่อง
นี่เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่ถูกพูดถูกกระทำด้วยแบบนี้ ปาร์คชานยอลรู้สึกเหมือนตัวเองหดเล็กลงไปเป็นเด็กตัวน้อยๆไม่ประสีประสาเรื่องพวกนี้ยังไงยังงั้น
รู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวที่ช่วงท้อง
ตัวของเขากำลังสัมผัสเข้ากับช่องทางอุ่นๆที่อีกฝ่ายพยายามใส่มันเข้าไป
บอกว่าจะจัดการเองก็ทำเองจริงๆด้วย แล้วถ้าเขาเอาผ้าห่มออกจะถูกโกรธไหมนะ
“อึก...”
ยิ่งได้ยินเสียงอย่างนั้นหลังจากใส่เข้าไปได้แล้วก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
เจ็บจริงๆอย่างที่ถูกบอกนั่นแหละ มันทั้งคับ แน่น
แล้วก็ร้อนขึ้นเรื่อยๆในตอนที่อีกคนเริ่มขยับตัวอย่างช้าๆ
“อา...”
เขาเองก็ปลดปล่อยได้แค่ครางต่ำอยู่ในลำคอในขณะที่ถูกขย่มบนตัวเท่านั้น
มือซึ่งวางทาบอยู่บนหน้าท้องก็ดูจะยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้เสียจนอยากผลักอีกคนลงกับเตียงแล้วทำเองให้รู้แล้วรู้รอด
แต่ก็ได้แค่คิด ลำพังจะโผล่หน้าไปมองยังไม่กล้าเลย
ปาร์คชานยอลพยายามยั้งความรู้สึกเอาไว้เพื่อไม่ให้กลายเป็นไอ้ไก่อ่อนขึ้นมาอีก
ทำได้แค่ตั้งตัวเป็นพระอิฐพระปูนโดยที่มองอะไรไม่เห็น
ถ้าทฤษฎีที่ว่าความมืดทำให้มีอารมณ์ทางเพศมากขึ้นล่ะก็...
ชานยอลขอยืนยันว่ามันจริงเสียยิ่งกว่าจริงในตอนนี้
ร่างทั้งร่างขยับขึ้นลงอยู่บนตัวเขาเหมือนมีค่าเป็นแค่เสาไม้แห้งๆยังไงยังงั้น
ท้ายสุดปาร์คชานยอลก็ทนไม่ไหวแล้วดึงผ้าห่มออกเพื่อให้เห็นการกระทำบนเรือนร่างเขากับตา
คนตัวเล็กยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ ใบหน้าแดงซ่านนั้นติดจะตกใจเล็กๆที่เห็นเขากำลังมองไปอย่างใคร่รู้
หยัดตัวขึ้นนั่งแล้วค่อยๆเอามือวางลงบนสันสะโพกกลมมนนั้นกล้าๆกลัวๆ
พอแน่ใจว่าจะไม่ถูกว่าอะไรอย่างที่กลัว ร่างสูงก็ขยับตัวสวนตอบให้แก่นกลางยิ่งถูกบีบรัดแน่นกว่าเดิม
พอเป็นอย่างนี้อีกฝ่ายก็จำต้องโผจับไหล่เขาเอาไว้เป็นที่ยึด เหงื่อกาฬไหลซึมลงมาตามปรอยผมสีดำที่ค่อยๆปรกลงบนหน้า
“อะ...”
ทำไมแค่ได้ยินเสียงครางเครือดังสะท้อนอยู่ข้างหูชายหนุ่มก็ยิ่งอยากเขยื้อนตัวสวนขึ้นไปด้วยความคะนองกว่าเก่า
มือก็บีบสะโพกผ่านเนื้อสากของชุดคลุมอาบน้ำเต็มสองไม้สองมือ ในหัวนึกออกแค่คำว่าสุดยอด
มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดกว่าครั้งไหนๆนับตั้งแต่เกิดมายี่สิบปี แล้วร่างสูงก็ไม่คิดมาก่อนว่าเซ็กส์สุดยอดครั้งแรกของเขาจะเกิดกับผู้ชายด้วยกัน
มันเหมือนจะถึงอยู่ตลอดเวลาเลยให้ตายเถอะ...
หน้าของคนที่อยู่บนตัวเขาแดงก่ำและยิ่งฉีกออกไปจากก่อนหน้านี้จนชวนให้ทั้งใจกระตุกวูบ
แพรขนตาปิดลงทั้งคิ้วขมวดน้อยๆ ส่วนกลีบปากอิ่มสดที่กำลังกัดเม้มจนห้อนั้นก็ทำเอาคนมองทนไม่ได้จนต้องโถมจูบใส่เข้าไปอีกรอบ
จะผู้ชายหรืออะไรก็ช่างเถอะ...
ทำไมน่ารักขนาดนี้นะ
ใบหน้าของคนตัวเล็กเชิดขึ้นเมื่อถูกไซร้ด้วยริมฝีปากอุ่นๆที่สาละวนอยู่ตรงช่วงคอ
ชุดคลุมอาบน้ำถูกดึงออกอีกครั้งทั้งที่เคยถูกตั้งแง่เอาไว้แล้วครั้งหนึ่ง ถึงจะยังกระดากสายตาไม่หาย
แต่ปาร์คชานยอลก็คิดว่าเขาไม่ควรเห็นแก่ตัวแล้วเอาแต่ได้ทั้งที่ตัวเองก็รู้สึกดีมากขนาดนี้
อีกฝ่ายก็เหมือนกับเขา
ส่วนนั้นเปี่ยมความรู้สึกมากมายเอาไว้ในขณะที่ยังโยกตัวเข้าหากันและกัน เสียงน้ำกระทบและความรู้สึกพลุ่งพล่านข้างในขอร้องให้ชายหนุ่มลืมความขลาดอายไปสักพัก
เพราะเป็นผู้ชายด้วยกันถึงได้รู้ ว่าถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปก็มีแต่ตัวเขาที่จะถึงฝั่งฝัน
ส่วนอีกคนคงต้องเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำต่ออยู่ดี
“ไม่ต้องก็ได้...”
เสียงนั้นดังกระเส่าอยู่ข้างหู
แต่ช่างปะไรล่ะ ถึงอีกฝ่ายจะพูดมาอย่างนั้นแต่เขาก็ควรทำสิ่งที่ต้องทำ ไหนๆทุกอย่างในคืนนี้ก็แลกมาด้วยคำว่าครั้งแรกทั้งนั้น
เพราะอย่างนั้นการที่เขาขยับมือมากุมส่วนนั้นที่สีอยู่ตรงช่วงหน้าท้องแล้วรูดขึ้นลงเป็นการช่วยก็คงไม่เป็นอะไร
เป็นดังคาดว่าพอทำอย่างนั้นคนตรงหน้าก็ยิ่งโผกอดร่างเขาเอาไว้แน่นกว่าเดิม
มันต้องรู้สึกมากขึ้นแน่ๆอยู่แล้ว ในเมื่อเขาเป็นฝ่ายรับเงินก็ควรทำให้เกิดความพึงพอใจทั้งสองฝ่ายถึงจะถูก
จำไม่ได้ว่าพวกเขาจูบกันอีกกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ขยับตัวรับส่งกันอยู่สักพักความรู้สึกชื้นๆข้างในก็มาพร้อมกับความผ่อนคลายจนต้องหอบหายใจออกมา
ทั้งเหนื่อย เพลีย แต่ก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ช่วงหน้าท้องเปรอะไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นของใครอีกคน
ยังไม่ทันจะได้ขยับปากพูดอะไร ร่างเล็กก็รีบผุดลุกไปหยิบเอากระดาษทิชชู่เหมือนคนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ซ้ำยังเช็ดให้เขาจนเกลี้ยงที่ดูก็รู้ว่ากำลังขลาดอาย
ดวงหน้าแดงๆดูน่ารักแบบตอนก่อนหน้านี้หายไปแล้ว
มันกลับมาเป็นใบหน้าเรียบๆเช่นเดียวกับตอนขับรถเมอร์เซเดสและมองไปยังท้องถนน ทั้งที่คิดว่าน่าเสียดาย
แต่เขาคิดว่าคงจะไม่มีโอกาสได้เห็นอีกแล้ว
กลับไปอ่านต่อและคอมเมนท์ที่นี่ฮับ
http://my.dek-d.com/dek-d /writer/viewlongc.php?id=1060960&chapter=4
